เชื่อว่าเราทุกคน ต่างเคยพลาดพลั้ง พูดไม่ดีกับคุณพ่อ ทำร้ายหัวใจคุณพ่อ หรืออาจจะเผลอทำอะไรให้พ่อโกรธโดยที่เราไม่ตั้งใจก็ตามหรือโดยตั้งใจก็ตาม แน่นอนว่าในตอนนั้นเราอาจจะยังคิดไม่ได้ และพอเวลาล่วงเลยมา เมื่่อเราโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นถึงจะเริ่มคิดได้ หลายคนเมื่อเครียดกับงาน หรือชีวิตส่วนตัว อาจเผลอพูดจาไม่ดีกับพ่อแม่ รำคาญเมื่อท่านถามข่าวคราวด้วยความเป็นห่วง การควบคุมอารมณ์จึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราต้องใส่ใจ และปรับให้อยู่ในภาวะปรกติอยู่เสมอ วันนี้เราจึงนำเรื่องราวที่เคยทำให้คุณพ่อโกรธและเสียใจ มาแบ่งปันเพื่อเป็นการเตือนใจให้กับลูกๆทุกท่าน ว่าถ้ามีโอกาสก็ทำดีกับท่านเถิด ไม่อย่างนั้นคุณจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต
source: time
– ผมเอาเงินที่พ่อให้ไปลงทะเบียนเรียนมหาวิทยาลัยหนึ่งเทอม ไปใช้เรียนลงทะเบียนเรียนพิเศษช่วงปิดเทอมจนหมดครับ และทราบภายหลังว่าพ่อต้องไปกู้คนอื่นมาเพื่อให้ผม เสียใจจนถึงทุกวันนี้ ขนาดว่าตอนนี้โตแล้ว เรื่องผ่านมานานมากแล้ว แต่ก็ยังอดคิดถึงวันนั้นไม่เลยเลย เสียใจมากๆอย่างสุดซึ้ง ผมขอโทษครับพ่อ T T
–ทวงเงินพ่อ 300 บาทตอนอยู่ม.ต้น เพราะทะเลาะกัน ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ แต่ด้วยอารมณ์โกรธเลยปากโพล่งออกไป พ่อถึงกับน้ำตาไหลเลย (แบบว่าทวงเงินกับเงินแค่สามร้อยบาท เขาเลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กยันโต มันนับมูลค่าไม่ได้ด้วยซ้ำ) คิดถึงทีไร เสียใจทุกที
ตอนนี้ทำงานแล้ว พ่ออยากจะเอาเท่าไหร่ ก็ให้หมดทุกสิ่งทุกอย่าง ขออย่างเดียว อยู่กับลูกสาวไปนานๆก็พอ
–ทะเลาะกับพ่อค่ะ แค่เรานอนไม่เต็มอิ่ม แล้วพ่อเข้าห้องนอนมาปลุก พ่อกระชากผ้าห่มออก”ตื่นไปอาบน้ำกินข้าว ไปๆ “เราก็โมโหที่พ่อเข้ามากวน ด้วยความนอนไม่อิ่มก็เลยโมโห ด่าพ่อเสียงดังว่า ไม่ต้องมายุ่ง โอ๊ย!!ไม่ต้องมารบกวน พ่อได้ยินเราพูดหงุดหงิดเสียงดังแบบนั้นเลยเสียใจมาก เออ รำคาญพ่อนักใช่มั้ย ต่อไปนี้พ่อจะไม่ยุ่ง จะทำอะไรก็ทำ ต้งใจเรียน ตั้งใจทำงานหาเงินหล่ะ เลี้ยงตัวเองให้ได้ พ่อพูดด้วยความน้อยอกน้อยใจ พร้อมทั้งน้ำตาไหล พ่อเสียใจมากที่เราวอกแวกใส่พ่อ พ่อเราก้เดินออกห้องไป เรารู้สึกผิดมาก บาปเต็มตัวแน่ พ่อเราทำงานขับรถรับจ้างด้วยดิ กลัวว่าพ่อเสียใจละจะขับรถไม่มีสมาธิ อยากขอโทษพ่อจัง ฮือออ
–เคยฆ่าตัวตายเพราะน้อยใจพ่อแม่ค่ะ ช่วงนั้นทะเลาะกันบ่อยมาก อายุประมาณ 14-15 จำได้ว่ายืนเถียงกับพ่ออยู่ แล้วเราก็เดินหนีเข้าไปในห้องนอน
แล้วก็กินยา ไป 7-8 เม็ดเล็กๆ อะไรก็ไม่รู้ค่ะ ในห้องมีแค่นั้น ความคิดชั่ววูบจริงๆค่ะ อยากตาย พ่อไม่รัก คิดได้แค่นั้น
แต่ไม่เคยคิดว่าเราเองก็ผิดเหมือนกัน เราเป็นลูกที่แย่มากค่ะ พ่อแม่ร้องไห้ต่อหน้ากี่ครั้ง ไม่เคยเห็นใจ ไม่เสียใจ ถามว่ารู้สึกผิดไหม ตอนนั้นไม่เลยค่ะ มารู้สึกผิดจริงๆ และเสียใจมากๆ จนให้อภัยตัวเองไม่ได้ ก็ตอนนี้ เพราะช่วงหลังๆ ได้กลับบ้านบ่อยขึ้น สังเกตว่าพ่อแก่ลงไปมากกกกกก และป้ำๆเป๋อๆ เหมือนคนเป็นโรคความจำเสื่อม เราเชื่อว่าน่าจะเป็นผลจากที่ทะเลาะกันบ่อยๆช่วงที่เราวัยทีน ไม่คิดด้วยว่าจะเป็นจากสาเหตุอื่น เชื่อสนิทใจเลยค่ะว่าต้นเหตุเพราะเราแน่ๆ ไม่โทษใครเลยค่ะนอกจากตัวเอง รู้สึกผิดมากกกๆ ปล. เรื่องฆ่าตัวตาย ไม่มีใครรู้นะคะ เพราะเรากินยาที่มีในห้องซึ่งก็ไม่เยอะมาก แต่มันทำให้เราง่วงมาก แขนขาไม่มีแรง เดินไม่ไหว ที่ไม่ตายเพราะยาหมดฤทธิ์ค่ะ และพ่อก็ให้ออกมาเคลียร์กับพ่อให้รู้เรื่อง เรื่องที่ทะเลาะกัน
จะไปกราบขอโทษไหม?
เรื่องที่ฆ่าตัวตาย คงไม่บอกไปตลอดชีวิตค่ะ ถ้าเป็นเรื่องกราบขอโทษที่เคยทำตัวแย่ๆ เราไม่กล้าพูดค่ะ เราไม่รู้จะอธิบายยังไง อยากขอโทษท่านนะคะ แต่ว่าพูดไม่ออก แต่เดี๋ยวนี้เรากลับบ้านบ่อยขึ้น เลิกเถียงท่าน เขาอยากบ่นก็บ่นไป หอมแก้มท่านตลอดค่ะ เวลาแม่เธองอนพ่อ งอนพี่ก็จะไปไถ่ถาม ให้พ่อและแม่สบายใจ โทรคุยกับท่านบ่อยมากก เงินค่าโทรนี่เติมโทรหาท่านคนเดียวเลยค่ะ พ่อจะรำคาญก็ช่าง 555 แต่เชื่อไหมคะ ว่ามันไม่เคยลบความรู้สึกผิดที่ทำไว้กับพ่อได้เลยค่ะ ยังไงก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ รักพ่อและแม่ที่สุด
–ขโมยเงินของพ่อเอาไปซื้อขนมค่ะ ซึ่งตอนนั้นเรายังเด็ก ไม่รู้ว่าเงินนั้นจะมีความหมายกับพ่อมากแค่ไหน ถึงมันจะไม่มาก แต่ความผูกพันทางใจมันหาค่าไม่ได้ตอนพ่อจับได้ พ่อถามทั้งน้ำตาว่าเงินพ่อหายไปไหนลูกรู้มั็๊ย ว่าเงินที่หาย คือเงินบาทสุดท้ายที่คุณย่าให้พ่อก่อนตาย เราอึ้งค่ะ พูดไม่ออก ก้มลงกราบเท้าพ่อ ร้องไห้กอดขาพ่อ แต่พ่อก็ไม่ได้ตบหรือตีลูกแม้แต่น้อย ทุกวันนี้ทำตัวเป็นคนดีของท่านมาโดยเสมอ โทรหาท่านอาทิตย์ละครั้งสองครั้ง ทำอะไรจะคิดถึงท่านก่อนอันดับแรก ครอบครัวเราเคยจน ถึงขั้นต้องไปขอยืมเงินเพื่อนบ้านมาให้ลูกไปโรงเรียน ทุกวันนี้เราเลยตอบแทนท่านให้มากที่สุด เท่าที่เราจะทำได้ ท่านอยากกินไร เราพาไปกิน ให้เงินท่านใช้ ทุกวันนี้กลับบ้านไป เห็นหน้าพ่อกับแม่ และน้องชายก้มีความสุขแล้วค่ะ ^^
–ตอบปฏิเสธไม่กลับบ้านต่างจังหวัดในวันหยุด ทั้งที่พ่อโทรมาชวนค่ะ แล้วพ่อก็เส้นเลือดในสมองแตกเสียชีวิตในวันรุ่งขึ้นที่เป็นวันหยุดที่พ่อชวนให้กลับนั่นแหละค่ะ อีกทั้งตอนเกิดเหตุที่พ่อล้มเป็นตอนที่ไม่มีใครอยู่บ้านพอดี ทำให้น่าจะล้มไปซัก 2-3 ชั่วโมงแล้วกว่าที่แม่เลี้ยงจะกลับมาจากไปข้างนอก พอเรารู้เรื่องรีบกลับ พ่ออยู่ในห้องไอซียู ตอนเราไปถึงเอามือไปจับพ่อบอกว่า หนูมาแล้วนะ เท่านั้นแหละหัวใจหยุดเต้นเลยค่ะ พยาบาลช่วยกันปั๊มหัวใจแต่ไม่ได้ผล แล้วท่านก็เสียชีวิต พ่อคงรอให้เรามาถึงนะค่ะ ซึ่งถ้าเรากลับไป ก็จะมีเราอยู่ที่บ้านพ่ออาจจะไม่เสียก็ได้ ทำให้คำพูดสุดท้ายที่พูดกับพ่อคือ “ไม่กลับละกันค่ะ หยุดแค่วันเดียวเอง เดี๋ยวไว้หยุดหลายวันแล้วค่อยกลับค่ะ” เป็นเรื่องที่เสียใจที่สุด และไม่สามารถที่จะขอโทษได้ค่ะ ทำได้แค่ไปกราบที่ศพท่านเท่านั้น ตอนที่พิมพ์อยู่นี้ นึกถึงก็เลยร้องให้อีกแล้ว อยากบอกทุกคนที่พ่อแม่ยังอยู่ให้ทำสิ่งที่ดีในวันนี้กับท่านเสมอค่ะ เพราะอาจไม่มีโอกาศที่จะเดี๋ยวค่อยทำค่ะ
–ตอนเด็กเราโดนเพื่อนล้อเรื่องพ่อแม่มารับที่โรงเรียน วันหนึ่งพ่อมารับเหมือนเดิมเราเลยไม่เดินกับท่าน แกล้งเดินเร็วๆ พอพ่อรู้พ่อเสียใจมากไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเราเป็นแบบนั้น เรื่องนี้มันติดอยู่ในใจเราตลอด รู้สึกผิดและเสียใจที่ทำตัวโง่ๆแบบนั้น จริงๆแล้วเรารักพ่อรักแม่มาก
–บางครั้งก็รู้สึกว่าตัวเองพูดดีทำดีกับทุกคนยกเว้นพ่อตัวเอง ทั้งๆที่พ่อเป็นคนที่เราควรทำดีด้วยที่สุดแท้ๆ หนูขอโทษนะ
–มีแฟนและตั้งท้องก่อนวัยอันควร ตอนนั้นเราอายุ14 มันควรจะเป็นวัยที่ต้องโฟกัสเรื่องเรียน แต่เราหลงผิด เรามีแฟนแอบให้เขามาส่งบ้านทุกวัน ส่งหน้าปากซอยเพื่อไม่ให้พ่อเห็น จนวันนึงเราพลาดมีอะไรกันกับแฟนแล้วเกิดท้อง เราไม่กล้าบอกพ่อแม่ เราคิดจะฆ่าตัวตาย คิดจะทำแท้ง เรากลัวไปหมดกลัวจะถูกพ่อตี สุดท้ายเราตัดสินใจบอกพ่อและแม่ และวันนั้นก็เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เราเห็นน้ำตาของพ่อ ท่านร้องไห้แล้วเอาหัวโขกกำแพงบ้าน และท่านคิดโทษตัวเองที่ดูแลเราไม่ดีพอ เราเสียใจมากอย่างสุดซึ้ง และสุดท้ายก็ต้องเก็บเด็กในท้องไว้ค่ะ และให้แฟนมาทำพิธีหมั้นตามความถูกต้อง และเราก็ต้องหยุดเรียนไปเลยในวันนั้น จนทำให้ทุกวันนี้เราก็ยังเรียนไม่จบ เสียใจมากที่ทำแบบนั้นกับพ่อ
ต่อให้เราจะทำไม่ดี หรือทำผิดต่อท่านมากมายขนาดไหน แต่ท่านก็ยังรักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข แต่เราก็ยังเป็นเด็กในสายตาของท่านเสมอ แม้ว่าเราจะโตแล้วก็ตาม หากมีเวลาก็กลับบ้านไปหาท่าน บอกรักท่าน ทำดีต่อท่านไว้นะคะ อย่าให้ทุกๆอย่างมันสายเกินไป แล้วคุณจะต้องมานั่งเสียใจไปตลอดชีวิต
