“ฝันร้าย” ของการถูกลืมในที่ทำงาน! หญิงฝรั่งเศสรายหนึ่งตัดสินใจฟ้องบริษัท หลังได้เงินเดือนแต่ไร้งานทำตลอด 20 ปี
thesun.co.uk
หนึ่งในคดีความที่กำลังเป็นที่พูดถึงอย่างมากบนโลกโซเชียลทั้งในและนอกประเทศฝรั่งเศสขณะนี้ คือคดีของ “ลอเรนซ์ แวน วาสเซินโฮฟ (Laurence Van Wassenhove)” หญิงชาวฝรั่งเศสวัย 59 ปี ที่ตัดสินใจฟ้องร้องบริษัทโทรคมนาคมยักษ์ใหญ่ของยุโรปอย่าง “Orange” หลังต้องใช้ชีวิตในสภาพ “ถูกปล่อยลอยแพ” ทางวิชาชีพนานกว่า 20 ปี โดยได้รับเงินเดือนตามปกติ แต่ไร้งานทำ ไม่มีหน้าที่ และแทบไม่ได้ปฏิสัมพันธ์กับใครเลยในองค์กร
thesun.co.uk
แต่ก่อนที่เธอจะตกเป็นผู้ประสบภัย (ในฝันของใครหลายคน) ที่ได้เงินเดือนตามปกติ แต่ไร้งานทำ ก็ต้องย้อนกลับไปในปี 1993 “ลอเรนซ์ แวน วาสเซินโฮฟ” ได้เข้าทำงานกับบริษัท “Orange” ซึ่งมีชื่อเดิมว่า “France Télécom” โดยในช่วงแรก เธอเป็นพนักงานที่มีความสามารถและมีอนาคตในองค์กร จนกระทั่งเธอป่วยเป็นโรคลมชักและมีอาการอัมพาตครึ่งซีก ทำให้ถูกย้ายไปทำงานด้านเลขานุการ ซึ่งตรงกับทักษะทาง HR ที่เธอมี
อย่างไรก็ตาม ในปี 2002 เส้นทางอาชีพของเธอต้องหยุดชะงัก เมื่อเจ้าตัวขอย้ายไปทำงานในภูมิภาคอื่น แต่ถูกปฏิเสธ โดยแพทย์ประเมินสุขภาพว่าตำแหน่งงานใหม่ของเธอ นั้นไม่เหมาะสมกับสภาพร่างกาย บริษัทจึงไม่ได้มอบตำแหน่งใดให้เลย และส่งเธอเข้าสู่สถานะ “รอคำสั่ง” โดยไม่ได้มอบหมายงานใด ๆ ให้ตั้งแต่นั้นมา
thesun.co.uk
แม้จะได้รับเงินเดือนตลอด 20 ปี แต่ “ลอเรนซ์ แวน วาสเซินโฮฟ” เล่าว่าประสบการณ์นี้เหมือนกับ “การถูกบังคับให้อยู่เฉย ๆ โดยไม่มีเป้าหมาย” จนรู้สึกว่าเธอ “ไม่มีตัวตน” ในองค์กร เธอให้สัมภาษณ์กับ “Mediapart” ว่าการไม่มีหน้าที่หรือการยอมรับในที่ทำงาน ทำให้ชีวิตเธอถดถอยทั้งด้านการเงินและจิตใจ ไม่เพียงเท่านั้นเธอยังต้องรับมือกับปัญหาหนี้สิน คำเตือนให้ออกจากบ้าน และความเครียดสะสมจากการเลี้ยงดูลูกที่เป็นออทิสติก โดยที่ไม่มีความรู้สึกว่าเธอมี “คุณค่า” หรือ “บทบาท” ในสังคมอีกต่อไป ซึ่งนำไปสู่ภาวะซึมเศร้ารุนแรง
ด้านบริษัท “Orange” ได้ให้สัมภาษณ์กับสื่อฝรั่งเศส “La Dépêche” ถึงคดีฟ้องร้องนี้ว่า พวกเขาได้คำนึงถึงสภาพสังคมส่วนตัวของ “ลอเรนซ์ แวน วาสเซินโฮฟ” และพยายาม “สร้างเงื่อนไขที่ดีที่สุด” ให้ในช่วงที่เธอไม่ได้ปฏิบัติงานจริง พร้อมทั้งกล่าวว่ามีความพยายามในการหาทางให้เธอกลับมาทำงาน แต่การลาป่วยต่อเนื่องทำให้ไม่สามารถดำเนินการได้
Tosshub/ภาพประกอบบทความ
อย่างไรก็ตาม “ลอเรนซ์ แวน วาสเซินโฮฟ” ยืนยันว่าเธอเคยยื่นร้องเรียนต่อทั้งรัฐบาลฝรั่งเศสและองค์กรอิสระของรัฐฝรั่งเศส “High Authority for the Fight against Discrimination” ตั้งแต่ปี 2015 แต่ไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงใด ๆ จนกระทั่งในภายหลัง บริษัทเสนอให้เธอเกษียณก่อนกำหนด ซึ่งเธอมองว่าเป็น “การผลักเธอออกจากโลกของการทำงานอีกครั้ง”
แม้หลายคนอาจมองว่าการได้รับเงินโดยไม่ต้องทำงานคือ “เรื่องโชคดี” แต่กรณีของ “ลอเรนซ์ แวน วาสเซินโฮฟ” กลับแสดงให้เห็นอีกด้านหนึ่ง ว่าการถูกตัดขาดจากบทบาท หน้าที่ และปฏิสัมพันธ์ในที่ทำงานเป็นเวลานาน อาจทำร้ายจิตใจได้ไม่ต่างจากการทำงานหนักเกินไป
thesun.co.uk/เดวิด นาเบต์-มาร์แตง
ทนายความของเธอ “เดวิด นาเบต์-มาร์แตง (David Nabet-Martin)” ระบุว่าการไม่ดำเนินการของบริษัทคือการพรากสิทธิพื้นฐานของคนพิการในการมี “ที่ยืนในสังคม” และก่อให้เกิดความเสียหายทางจิตใจอย่างต่อเนื่อง ขณะที่คดีนี้กำลังเข้าสู่กระบวนการศาล สังคมก็กำลังตั้งคำถามใหม่ว่า “การมีงานทำ” ควรนิยามจากเพียงแค่รายได้ หรือควรรวมถึงการมีบทบาท ความหมาย และการยอมรับในสังคมด้วย
ที่มาข้อมูล: The Economic Times
อ่านเรื่องราวที่เกี่ยวข้อง: “พัคซอจุน” ฟ้องร้านปูดอง 140 ล้านบาท หลังนำภาพจากละครไปใช้โฆษณาโดยไม่ได้รับอนุญาต
อ่านเรื่องราวที่เกี่ยวข้อง: ซีอีโอ “Astronomer” ลาออกจากตำแหน่ง เซ่นไวรัลคบชู้กับหัวหน้า HR
อ่านเรื่องราวที่เกี่ยวข้อง: “Dajua Blanding” ฟ้อง “Lyft” หลังพนักงานขับรถปฏิเสธไม่รับ เพราะกลัวยางแตก!
